(G)een debuut
Ik heb deze gedichten opgestuurd naar een tijdschrift, dat ze helaas heeft afgewezen. Het schijnt erbij te horen. Ik moet er vanaf, dat wel. Deze gedichten representeren in essentie een soort alter-ego, een heuse Mr. Hyde voor mijn Dr. Jekyll, waar ik maar al te graag afstand van wil nemen. Ik heb dus ook geen zin om het bij andere tijdschriften te gaan proberen. Toch was Cor soms best lief, met zijn kusjes en zo. Daarom kan ik het ook niet over mijn hart verkrijgen om ze in mijn mailbox weg te laten rotten. Gelukkig heb ik mijn eigen platform, en dat is ook heel officieel en echt. Dat telt gewoon, toch? Toch!? Ik ga gewoon door met nieuwe, (nog) betere gedichten. De wereld zal nog van mij horen, maar niet van Cor. Wat een tragische, tragische geschiedenis. Requiescat in pace, motherfucker. Bij dezen, voor een kleine club gelukkige uitverkorenen: De slotendans Voor E.R. en S.J. 0 Dertien wijzen debuut in ochtendgloren van geef ze sjibboletjes in het koren en tooi het lauwerkransje...